Ein dunkel kveld med ein finsleben forestilling i forvirrande drakter.

LedKam – Mastra – mandag 09/05-2011 – Kl: 21:00 – Midjord.

Resultat: 4 – 2 (1-1)

Laget: Jolle, Eivind, Ravn, Bjarte, Cornelius, Awa, Andy, Helleik, Henning, Kjetil

Tilskuer og assisterende materialforvalter: Pider


Fysste omgang – lett rosa vrengte drakter:

Sjøl om me va enige før kampen om at me ikkje sko bli øvekjørte i starten blei me d.
Dette kan virka som et resutat av for dårlige oppvarming, men der strides di lærde, kanskje Ledkams overdrevne satsing på lange sugande løb & høge kneløft rett før kampstart tar litt kreftene fra di sånn at di ikkje e udkvilde når fløytå blåse.
Dette bør kanskje forskare ta tag i.
Men, Mastra kom best & raskast ud av startblokkene å satte oss onna et utilbørlig press (eg vett sjølsagt ikkje ka “utilbørligt” betyr, men herregud så tøft d hørres ud), så me havna raskt onna me 0-1 (me svikta någe i markeringå v et kårner).
D fyssta kvarteret va Mastra d klart førande laget, me mange sjangsar & fint spel – mens me bare sporadisk va i angreb. Men så itte ca. 15 min. så løsna d merr for oss, me hadde någen fantastiske sjangser itte strålande spel – men Mastra hadde våre usportslige å toge me ein reaksjonssterk & bevegelige kiper – någe som vanskeliggjorde d å laga mål. Men itte et sterkt press & mye godt spel av oss så smelde Henning inn utligningen – å me holdt oss me uavgjort inn te pause. Itte mi meining va uangjort heilt grreit, men d konne liga godt våre 3-3).

Pausen:

Dagens tilskuar (bokstavelig talt), Pider, jekk å henta kjegler, sånn at me konne forvirra modstandarane me ein hypnotisk gestus – me tog den tidligare dødlinjå i brug som drakt, ja nettop – et trekk så uventa & øveraskande at modstandaren blei månebedotten (ikkje bokstavelig talt).

Andre omgang – gult e kult:

Me fluoriserande, nermast sjøllysande draktar i halvmørke blei d endeligt fart på spelet & laget vårt – modstandarande blei for d mesta ståande å blonka, mens me pressa, stressa & klessa ballen i mål.
Fysst skårte Andy på et korrekt tildelt straffe – kor han sjøl blei meide ner 2 ganger rett foran målet, så krangla Helleik ballen forbi kiper & et par forsvarare & te slutt kom vår eminente einøyde høyreback Awa på et strålande raid korr han smelde ballen i nodå me venstrå(!) fra langt håll.
D heila va så vakkert & uvirkeligt att me skjønte at d va sant.
At me i et tilfelle av overmot & seiersglede klarte å sleppa inn et mål et minutt før slutt va liksom heilt greit.

Alt i alt ein fortjente seier, kor me mest av alt framsto som et hardtarbeidande lag, me litt sjokkerande draktar.


Neste kamp e mod Pol – ein gang i neste uga – eg ska sjekka om me sleppe å spela den 16nde (då har Viking hjemmakamp).


Snakkes.